Παρέμβαση σε Δημόσιο Χώρο της Άνω Πόλης
Ο Τόπος
Στην περιοχή Τσινάρι, στην συμβολή των οδών Δ. Πολιορκητού, Στρυμόνος και Ευδοξίας, δίπλα από ένα παλιό ψιλικατζίδικο, υπάρχει μια μικρή ακάλυπτη έκταση περίπου 30 τ.μ. Ο χώρος αυτός δείχνει να είναι εγκαταλειμμένος, με μια ωστόσο σημαντική διαφορά: αντίθετα από άλλους παρόμοιους προσβάσιμους χώρους της Άνω Πόλης, οι οποίοι έχουν ουσιαστικά καταπατηθεί και χρησιμοποιούνται ως θέσεις πάρκινγκ, ο συγκεκριμένος είναι πράσινος και δεντρόφυτος. Κι αυτό όχι τυχαία…
Το Ιστορικό
Στην θέση αυτή και μέχρι το 2002 υπήρχε ένα απαλλοτριωμένο, από το Δημόσιο, κτίριο το οποίο καταστράφηκε από φωτιά. Ο Δήμος Θεσσαλονίκης προχώρησε σε κατεδάφιση με σκοπό ο χώρος να “αξιοποιηθεί” ως χώρος στάθμευσης. Με παρέμβαση τότε της συνέλευσης της κατάληψης Μαύρη Γάτα η πρόθεση αυτή αποτράπηκε. Η έκταση καθαρίστηκε αρχικά από μπάζα και πέτρες και κατόπιν διαμορφώθηκε σε χώρο πρασίνου με τη φύτευση δέντρων.
Η Θεωρία..
Παρ’ όλη την επιφανειακά “φιλική” εικόνα των γειτονιών της Άνω Πόλης η γενικότερη κατάσταση που έχει επικρατήσει δεν είναι ίσως πολύ καλύτερη από αυτή άλλων καθαρά αστικών περιοχών. Με τις “εξωραϊστικές” Δημοτικές επεμβάσεις, όπως αυτή των ”καστρόπληκτων”, τις εργολαβικές αυθαιρεσίες που αλλοιώνουν και αποστειρώνουν τους ανοιχτούς χώρους της περιοχής, την “αναγκαστική” καταπάτηση ενός μεγάλου αριθμού ζωτικών χώρων και τη μετατροπή τους σε αλώνια με αυτοκίνητα, μέχρι και το πρόσφατο ξερίζωμα δενδρυλλίων και θάμνων, οι δημόσιοι χώροι στην Άνω Πόλη αντανακλούν πια την κυρίαρχη τάση. Μετατρέπονται σε νεκρά κενά ανάμεσα σε κτίρια χωρίς κανένα από τα νοήματα που θα μπορούσαν να έχουν. να είναι δηλαδή ζωντανά σημεία τα οποία ανήκουν σε όλους όσους θέλουν να τους βιώνουν, να αλληλεπιδρούν μαζί τους και εντέλει να τους διαμορφώνουν. Σίγουρα δεν περιμένουμε κάποια θεσμική παρέμβαση η οποία θα μας παραχωρήσει τα παραπάνω. Έτσι κι αλλιώς, αυτές παρεμβάσεις είναι που μετέτρεψαν την Άνω Πόλη σε περιοχή κυριλέ κατοικίας για την μεσαία και ανώτερη οικονομικά τάξη εκδιώκοντας από αυτήν όλα τα άλλα στρώματα. Και σε αυτό έχει συνδράμει και η συλλογική αδιαφορία…
..Η Πράξη
…γι' αυτό και στις 4 Απριλίου, Σάββατο στις 12 το μεσημέρι, ακολουθώντας το πνεύμα του Δεκέμβρη και των εγχειρημάτων συλλογικής δράσης που γέννησε, πραγματοποιούμε μια πρώτη, συμβολική-μα και πρακτική-κίνηση έξω από οποιαδήποτε λογική κέρδους και παρεμβαίνουμε στον προαναφερόμενο χώρο της Δ. Πολιορκητού με σκοπό να τον "ξαναζωντανέψουμε" και να αρχίσουμε να αλληλεπιδρούμε μαζί του. Καθαρίζουμε και διαμορφώνουμε το χώρο δημιουργώντας παρτέρια με το φύτεμα βοτάνων και δέντρων ώστε να γίνει προσβάσιμος και ζωτικός και να μετατραπεί σε σημείο υπαίθριας συνάντησης.
Διεκδικούμε ένα κομμάτι δημόσιου χώρου θέλοντας να δείξουμε ότι μπορούμε να αλλάζουμε τους όρους με τους οποίους ορίζεται η σχέση μας με αυτό που θεωρείται δημόσιος χώρος αλλά στην πράξη αποτελεί κρατική ιδιοκτησία που αναπλάθεται ή εγκαταλείπεται ανάλογα με τα συμφέροντα που εξυπηρετεί. Η ενέργεια αυτή δεν αφορά μόνο εμάς, το παρτέρι έτσι κι αλλιώς ανήκει σε όλους και θα χρειάζεται τη φροντίδα όλων. Η πράξη μας αυτή θέλουμε να πλαισιωθεί και από όσους κατανοούν ότι η ικανοποίηση των αναγκών μας βρίσκεται στα χέρια μας. Για να μην αφήσουμε τη γειτονιά να γίνει ένας "ξένος" χώρος διαμονής και απομόνωσης χωρίς καμιά δυνατότητα αλληλεπίδρασης μαζί του, χαρακτηριστικά όμοια δηλαδή με αυτά μιας μοντέρνας φυλακής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου